ابزار وبمستر

«سفيران ويراني» گوياترين واژه براي موشک هايي است که در طول ۸ سال دفاع مقدس، عراق و حاميان جهاني اش بر سر مردم غيرنظامي و ساکنان بي دفاع شهرهاي ايران ريختند. سفيراني که وظيفه داشتند با به خاک و خون کشيدن زنان، کودکان و غيرنظاميان بي دفاع در شهرهاي ايران در ميان مردم رعب و وحشت ايجاد کنند و روحيه مرداني را که براي دفاع از دين و وطن و ناموسشان، فرسنگ ها دورتر از شهر و ديارشان رودرروي دشمن مي جنگيدند، تضعيف کنند.

عليرضا کافي

حمله هاي موشکي رژيم بعث عراق به داخل شهرهاي ما آن هم با حمايت حاميان شرقي و غربي اش آثار جبران ناپذيري بر جسم و روح و روان مردم شهرهايي گذاشت که يا مستقيم درگير حمله هاي موشکي بودند و يا در مسير حرکت اين سفيران ويرانگر دول غرب و شرق قرار داشتند. شايد در طول تمام اين سال ها که از شروع و پايان جنگ ۸ ساله عراق با ايران مي گذرد، بسياري از زواياي اين جنگ و آثار سوء آن بر فرهنگ، اقتصاد و مردمي که از آن زخم ديده اند، مورد بررسي و کاوش قرار گرفته باشد، اما کمتر به آثار مخرب حمله هاي موشکي عليه مردم بي دفاع شهرها پرداخته شده است. وقتي در جنگ اول خليج فارس در مجموع ۳۸ فروند موشک در فلسطين اشغالي فرود آمد و از آن ۳۸ موشک تنها ۱۰ فروند به مناطق مسکوني برخورد کرد، سردمداران رژيم اشغالگر قدس براي تنها ۲ کشته غيرنظامي و ۳۵۰ مجروحي که به اذعان خودشان بالغ بر ۳۰۰ نفرشان را افرادي تشکيل مي دادند که از مشاهده موشک ها و مناطق تخريب شده دچار ناراحتي روحي و رواني شده بودند، چندين و چند مقاله نوشتند و شکوائيه ها به سازمان هاي جهاني بردند. آن سال تنها ۲ نفر کشته شدند و يک نفر نيز کارش به بستري و بيمارستان کشيد، اما تعداد مقاله هايي که از تاثيرات ثانويه اين حمله ها بر مردم اسرائيل مي گفت، دنيا را پر کرد. شايد مروري دوباره آن هم بعد از ۲۲ سال پس از پايان جنگ تحميلي درباره حمله هاي موشکي عراق به ايران خالي از فايده نباشد تا حداقل مشخص شود بر اثر شليک ۴۱۴ موشک ويرانگر به مناطق مسکوني ايران، چه بر سر اين مردم و آينده فرزندانشان آمده است. تاثيرات اوليه و ثانويه اي که جامعه جهاني و کشورهاي استکباري روي آن چشم فرو بسته اند،از آغازين روزهاي جنگ تحميلي وقتي صدام و حاميانش دريافتند غيرت، ايثار، شجاعت و ايمان مردان ايراني نفوذناپذير است و رزمندگان اسلام با عشق به وطن و امامشان حضرت امام خميني (ره) بي باکانه در مقابل لشکرهاي تابن دندان مسلح عراق که از لطف حاميان استکباري اش از تمام جنگ افزارهاي روز دنيا بهره مي بردند، ايستادگي مي کنند، جنگ را به شهرها کشيدند تا اين روحيه انقلابي را در سربازان وطن تضعيف کنند. اما زهي خيال باطل! گويا آن ها باور نداشتند ايراني چه زن و چه مردش با ايماني راسخ عهد بسته بودند تا در مقابل دشمن متجاوز بايستند و خم به ابرو نياورند. رژيم عراق در طول جنگ ۸ ساله اش با ايران در مجموع ۲۴۸ بار به شهرهاي ايران حمله موشکي کرد که در اين ۲۴۸ حمله، ۴۱۴ موشک را که هداياي کشورهاي شرق و غرب بود، بر سر مردم بي دفاع ايران در شهرهاي مختلف ريخت. آمارها تکان دهنده است، وقتي تعداد شهدا و مجروحان اين حمله ها را بيان مي کنند. ۲ هزار و ۳۱۲ شهيد، آن هم غيرنظامي و بي دفاع از بين کساني که در خانه ها و محل کارشان بودند را به ۱۱ هزار و ۶۲۵ مجروح حمله هاي موشکي اضافه کنيد تا عمق جنايات رژيم بعث عراق بر مردم بي دفاع ايران مشخص شود نکته حائز اهميت در اين مقاله اين جاست که از بين ۱۱ هزار و ۶۲۵ نفر مجروح حمله هاي موشکي دست کم ۳ هزار نفر صدمات و آسيب هاي جدي متحمل شدند و کارشان به بستري در بيمارستان ها کشيد.

بقيه هم با درجات مجروحيت کمتر سرپايي درمان شدند. اين آمار ذکر شد تا بتوان آن را با آمار مجروحان غيرنظامي در اسرائيل (بيش از ۳۰۰ مجروح) که از لحاظ اعصاب و روان آسيب ديده اند، مقايسه کرد. اما در آمار، مجروحان و آسيب ديدگان حمله هاي موشکي به ايران از آسيب ديدگان روحي خبري نيست: از آن هايي که از موج انفجار، صداي مهيب، مشاهده کشته ها، ترس از اصابت موشک به محل زندگي شان و ده ها آسيب ثانويه ديگر آسيب ديده اند و حال نيز با گذشت ۲۲ سال از پايان جنگ با آثار و تبعاتش دست و پنجه نرم مي کنند گويي براي سازمان هاي بين المللي و داعيه داران حقوق بشر، اين گونه آسيب ديدگي  ها براي ملت ايران به هيچ وجه مهم و قابل تامل نيست. در هر حمله موشکي به شهرهاي ما ۶/۵ نفر به ازاي اصابت هر موشک به شهادت رسيده اند و ۲۸ نفر هم مجروح شده اند؛ اما آماري از آسيب ديدگان جراحت هاي رواني در دست نيست. در تمام طول آن سال ها جمعيتي معادل ۱۴ ميليون نفر در شهرهايي ساکن بودند که در تيررس سفيران ويرانگر شرق و غرب قرار داشتند، در آن سال ها ۲۷ شهر ما در تيررس و سيبل هدف موشک هاي عراق بوده است. جمعيتي چندين ميليوني در وسعت ۲۷ شهر که تمام مردمش آثار و تبعات ويرانگري هاي موشک هاي صدام را لمس کرده اند و با خود به يادگار دارند. تمام اين اعداد و ارقام جداي از لطمه ها و آسيب هايي است که از حمله هاي هوايي جنگنده هاي عراقي به شهرهاي مرزي وارد شد. لطمه هايي که براي نمونه مي توان به ۹۳۰ شهيد و هزار و ۷۷۰ مجروح اين حمله ها در سال ۵۹ اشاره کرد.

بيشترين آسيب ها از حمله هاي موشکي در سال هاي ۶۲ و ۶۷ عراق اولين موشکش را در تاريخ ۸ اکتبر ۱۹۸۰ (۱۶ مهر ماه ۵۹) درست ۱۷ روز بعد از آغاز جنگ تحميلي به سمت ايران شليک کرد آمارها نشانگر اين موضوع است که بيشترين تلفات حمله هاي موشکي در سال ۶۲ و پس از آن در سال ۶۷ بوده است. يعني عراق با اين که در سال ۶۷ تنها يک ماه به موشک باران شهرهاي ايران اقدام کرد، اما ظرف همين مدت کوتاه بيشترين آسيب ها و تلفات را بعد از سال ۶۲ به غيرنظاميان و شهرها وارد کرد.

انواع موشک هاي استفاده شده توسط عراق عليه ايران

رژيم بعث در طول ۸ سال جنگ با ايران از سه نوع موشک فراگ ۷، اسکادB و الحسين که شکل بهينه سازي شده اي از اسکاد بود، استفاده کرد؛ موشک فراگ ۷ با ۷۰ کيلومتر برد، اسکاد با ۳۰۰ کيلومتر برد که البته نوع B آن تا ۴۰۰ کيلومتر هم برد داشت و موشک الحسين با ۶۳۰ کيلومتر برد نهايي.

دشمن در آغاز جنگ تنها با فراگ ۷ به شهرهاي مرزي حمله مي کرد اما بعد از اين که از مرزها بيرون رانده شد، موشک هاي اسکاد و الحسين را نيز براي حمله به مردم بي پناه ايران به خدمت گرفت.چهارم آبان ۶۱ اولين موشک اسکاد به سمت ايران شليک شد. در دهم اسفند سال ۶۶ نيز شليک موشک هاي الحسين به سمت ايران آغاز شد.

مردم دزفول و تهران قربانيان اصلي حمله هاي موشکي

مردم دزفول در مجموع ۲ هزار و ۲۹۱ روز يا معادل ۷۶ ماه تحت حمله هاي موشکي عراق قرار داشتند و حداقل ۶۲۷ دزفولي بر اثر اصابت موشک هاي بالستيک عراق به شهادت رسيدند. در تهران هم حداقل ۴۲۲نفر به شهادت رسيدند و هزاران نفر هم يا مجروح شدند يا آسيب هاي ثانويه آن را به جان خريدند.

يکي از فجيع ترين حمله هاي موشکي عراق، حمله به مدرسه اي در شهر بهبهان است مدرسه شهيد پيروز در چهارمين روز از دومين ماه پاييزي سال ۶۲ ميهمان دانش آموزاني بود که در شيفت بعدازظهر مدرسه مشغول تحصيل بودند. اما عقربه هاي ساعت وقتي روي 17:10 رسيد، همه چيز ويران شد. مدرسه و کلاس هايش ويران شد و ۶۹ دانش آموز مقطع راهنمايي به همراه ۴ معلم و سرايدار مدرسه بر اثر برخورد موشک اسکاد عراق به شهادت رسيدند. شهادت ۷۴ دانش آموز و معلم و سرايدار مدرسه و مجروحيت ۱۳۰ دانش آموز و ۱۰ معلم در يک حمله موشکي در بهبهان از نمونه هاي جنايات جنگي عراق و حاميان استکباري اش عليه مردم ايران است. جناياتي که خم به ابروي هيچ نهاد و دولت داعيه دار حقوق بشر در دنيا نياورده است.